من ساده
دوس دارم دیگه بیای منو از اینجا ببری
با نگاهت منو تا اون ور دنیا ببری
دوس ارم بدون قایق بیای اما مهربون
دسمو بگیری و تا لب دریا ببری
داره پاییزمی شه اما تو هنوز نیومدی
وعده دادی که منو تا شب یلدا ببری
نکنه رای تو رو شکوفه های سیب زدن
نکنه موندی که من رونبری یا ببری
خواب دیدم حرفا و هدیه ها مو پس فرستادی
دوس داری قیمت منتارو بالا ببری
این تویی همون کسی که واسه من نوشته بود
خواب نداری تا منو اون ور ابرا ببری
من ساده رو بگو دلو سپردم دس تو
سرنوشتمو دادم به دست تو تا ببری
بیا عصاره حیدر
به انتظار و امیدی نشسته ام که بیایی
بیایی و گره از کاربسته ام بگشایی
دلم گرفته از این جمعه های خلوت و غمگین
دلم گرفته از این لحضه های جدایی
غبار آمدنت را ندیده قطره ی اشکی
اشاره ای به ظهورت نکرده دست دعایی
بیا عصاره حیدر بیا چکیده زهرا
بیا که بوی رسولی بیا که نور خدایی
شب غریبمان می شود به یاد تو روشن
تویی که در همه شبها چراغ خانه ی مایی
میان خش خش هجرت به گوش عابر پاییز
صدای سبز بهاری سلام پنجره هایی
ساکت و تنها
چون کتابی در مسیر باد
می خورد هر دم ورق اما،
هیچ کس او را نمی خواند
برگ ها را می دهد بر باد
می رود از یاد
هیچ چیز از او نمی ماند
بادبان کشتی او در مسیر باد
مقصدش هر جا که بادا باد!
بادبان را ناخدا باد است
لیک او را هم خدا، هم ناخدا باد است
حقیقت تو،حقیقت من...
دلتنگیهای آدمی را باد ترانه ای میخواند و رویاهایش را آسمان پر ستاره نادیده میگیرد و هر دانه ی برفی به اشکی نریخته می ماند.سکوت سرشار از سخنان نا گفته است،ازحرکات ناکرده،اعتراف به عشقهای نهان وشگفتیهای بر زبان نیامده؛در این سکوت حقیقت تونهفته است؛ حقیقت تو،حقیقت من...
ماه من غصه نخور...
ماه من غصه نخور زندگی جزر و مد داره
دنیامون یه عالمه آدم خوب و بد داره
ماه من غصه نخور همه که دشمن نمیشن
همه که پر ترک مثل من و تو نمیشن
ماه من غصه نخور مثل ماها فراوونه
خیلی کم پیدا میشه کسی رو حرفش بمونه
ماه من غصه نخور گریه پناه آدماست
تروتازه موندن گل مال اشک شبنماست
ماه من غصه نخور زندگی خوب و بد داره
خوب داره و زشت داره
خدا رو چه دیدی شاید فردامون باشه بهشت
ماه من غصه نخور پنجرمون بازه هنوز
باغچمون غرق گلهای عاشق نازه هنوز
ماه من غصه نخور باز داره فصل سیب میشه
میدونم گاهی آدم تو وطنش غریب میشه
ماه من غصه نخور ماها که تب نمی کنن
ماها که ازآدما کمک طلب نمی کنن
ماه من غصه نخور شمدونیاصورتی أن
دلایی که بشکنن چون عاشقن قیمتی أن
ماه من غصه نخور سبک میشی بارون بیاد
توی عاشقی باید نترسید ازکم و زیاد
ماه من غصه نخور خاطره هامون کودکن
توی این قصه دلا یه وقتایی عروسکن
ماه من غصه نخور بازی زمین خوردن داره
کار دنیا همینه تولد و مردن داره
ماه من غصه نخور تاب بازی افتادن داره
زندگی شکستن و دوباره دل دادن داره
ماه من غصه نخور گلا میان عیادتت
به نتیجه میریه آخریه روز عبادتت
ماه من غصه نخور خیلیا تنهان مثل تو
خیلیا با زخمای عاشقی آشنان مثل تو
ماه من غصه نخور زندگی بی غم نمیشه
اونی که غصه نداشته باشه آدم نمیشه
ماه من غصه نخور حافظ واست وا میکنم
شعراشو می خونم و تو رو مداوا میکنم
ماه من غصه نخور دنیا رو بسپار به خدا
هر دومون دعا کنیم تو هم جدا منم جدا
ای دست تو، دستگیر عالم
وی در رخ تو علی مجسم
دریای عمیق مهربانی
تمثال علی، علی ثانی
مرآت حسین مظهر عشق
گل واژه ی ناب دفتر عشق
ای عبد خدانما، اباالفضل
دریاب دمی مرا ابا الفضل
ولادت باسعادت قمر بنی هاشم، حضرت ابا الفضل العباس مبارک
